Importante

Þessa dagana tek ég eftir fötum fólks, ég horfi niður og á einum fermetra sé ég adidas, nike, reebok, converse, prada, gucci, le saunda og merkjalausa skó. Þvílíkt úrval. Allir virðast hafa sinn eigin fatastíl, sumir velja brjálæðislega tacky gamall Kínverji sem glitrar allur og er með þykka gullkeðju, aðrir égáofmikinnpening til að eyða í föt en mikið er ég fín týpuna, margir í gallabuxum, converse skóm með stóra tösku og derhúfu. Stelpurnar í minipilsum og gylltum skóm. Enn aðrir og furðumargir klæða sig í ÉG ER KENNSLUBÓK FYRIR HOMMA, EF ÞÚ ERT HOMMI ÁTTU AÐ KLÆÐA ÞIG SVONA. ÉG ER ÓUMDEILANLEGUR HOMMI. ÞÓ ÉG HALDI Í HÖND KÆRUSTUNNAR MINNAR. DON´T YOU DOUBT IT. stíl. Ég á eftir að sakna fjölbreytninnar hvað föt varðar heima, ég mun líka sakna þess að geta borðað bókstaflega hvað sem er, hvenær sem er. Ég mun njóta þess að elda ef ég man ennþá aðferðirnar, mér finnst fyndið að ég sé að koma heim, ég bjóst ekkert við því að koma heim. Svona breytast áherslurnar. Sjáum til hvað ég staldra lengi við. Hlakka allavega til að fagna afmæli Eddu með henni en við höfum misst af afmælum hinnar til skiptis undanfarin 3 ár. Amma verður líka með pönnukökuboð og þá hitti ég skemmtilega frændfólkið mitt. Urlaubsfólk stingur af til Þýskalands til að fresta endurfundi okkar en flestir aðrir virðast vera heima (allavega í sumar) og þá hlakka ég auðvitað til að hitta ykkur öll. Stulli ætlar að sækja mig á flugvöllinn. :)

Mbl.is

Takk Gutti, leita þangað næst!

Ólympíuleikvöllurinn kostaði 3,5 yuan samkvæmt mbl.is, 30 kr, rétt nóg til að kaupa sér samloku í Kína!

Haha.

Ég þarf að undirbúa mig undir próf... best að blogga!

Ég var að enda við að lesa bloggið hans Gutta. Hann fjallar oftast um pólitík á sínu bloggi enda er hann meðal þeirra sem hafa áhuga á pólitík og sögu. Einn af þessum fáu skemmtilegu áhugamönnum þessara málefna sem Lára trúir ekki að séu til. Ég hef lagt mig sérstaklega fram við að fylgjast með fréttum síðan ég varð mér til skammar í viðtalinu hjá Le Havre. Ég les Moggann á hverju degi. Þar er ekki útskýrt hvers vegna það er stríð í Darfur, hvað gerðist í Bosníu eða hvað er málið með Kosovo (fyrir utan yfirlýsingar Bjarkar). Hvergi má finna lýsingu á Sameinuðu þjóðunum, WTO, R2P, þetta er engin kennslubók. Ég yrði mér alveg jafnmikið til skammar í dag.
Því miður. Auk þess kann ég litla sem enga landafræði. Dominic kemst ekki yfir það að ég þekki ekki Seychelles og Stulla finnst ótrúlegt að ég rati ekki upp í Breiðholt. Eða niður. Hvað veit ég?

Núna snýst líf mitt ekki um svo merkilega hluti. Mig langar auðvitað einungis að skrifa um mitt eigið líf og ekki annarra, hvað þá hvaða áhrif viðburðir gætu haft á líf annarra eða skoðanir þeirra. Mig langar einfaldlega að segja ykkur að eftir umfangsmikla leit fann ég loksins flug heim. Ég kem heim á sumardaginn fyrsta!

Nýjar upplifanir

Flugfélagið sem ég pantaði miða aftur til Evrópu með fór á hausinn, nú er ég föst í Hong Kong og öll flug til London næstu 3 vikur upppantaðar.
Starfsmaður Fitness First sagði "now you can wear a dress, you look better now" við mig í dag. Óspurður.

Is it fate that brought us together or was it destiny?

Meðan mamma, pabbi, Emil og Hallveig voru hér var glaðasólskin og skemmtilegt. Síðan þau fóru hefur verið þoka og örlítil rigning. Ekki skemmtileg rigning sem bleytir mann alveg í gegn á örfáum sekúndum heldur smádropar sem bleyta mann aldrei en fara í taugarnar á manni. Moskítóflugurnar hafa líka vaknað til lífsins og nú tekið upp á því að bíta í gegnum leggings, mér til mikillar ánægju. Í gær læsti Felicia mig óvart úti, ég fór til landlordsins (kann ekki íslensku lengur, þið verðið að fyrirgefa) og hann átti heldur ekki lykil að þessari hurð, hann baðst afsökunar á því og steig aftur inn í sitt heimili og naut hlýjunnar en skildi mig eftir í smárigningunni. Sem betur fer eru íbúar þessa þorps nógu félagslyndir til að hafa útbúið einskonar stofu við inngang þorpsins. Þar eru fínustu stólar, þak og meira að segja ljós. Ég sat því í leðurstól með fæturnar upp á leðurskemli og las Who´s Afraid of Virginia Wolf meðan Felicia svaf. Þremur tímum síðar tókst mér að vekja konuna og í dag bauð hún mér uppá hádegisverð vegna sektarkenndarinnar. Margt skrýtið gerðist í síðustu viku, einkaþjálfari stal regnhlífinni minni og ég hitti kínverska konu í lestinni (kemur ykkur kannski ekki á óvart að hún sé kínversk en ég meina frá meginlandinu) og við ætlum að hittast á morgun og læra af hvor annarri, ég mun kenna henni enska málfræði og hún mér kínverskt talmál. Síðan fór ég í tvöfalt afmæli og þar lærði ég margt skemmtilegt um kínverska og norska menningu. Flest reglur um að skera afmæliskökur og bjóða fram á þann hátt að maður eigi enn séns í að gifta sig. Áhugaverðast þótti mér reyndar þegar ég var í H&M með kínverskri vinkonu minni og hún benti á græna hatta og sagði "Ha, grænir hattar, en skrýtið! Kínverjar myndu ekki kaupa græna hatta.", hvers vegna ekki???? "Vegna þess að það þýðir að konan þín sé að halda framhjá þér, þegar konur halda framhjá eiginmönnum sínum gefa þær þeim grænan hatt". Eðlilega. Erum við ekki með svipað system heima? Svona "ég er að halda framhjá þér elskan" gjöf? Ég fór í viðtal hjá Le Havre, klúðraði því alveg prýðilega. Segðu okkur frá Kosovo. Bosníu. Darfur. Kambódíu. Hvað gerðist, hvenær, hvers vegna, hve margir dóu? Hvernig virka Sameinuðu þjóðirnar? Hvaða lönd hafa neitunarvald? Hvers vegna. Hvað er WTO? Hvernig virkar það? Hver voru helstu mál þess á fundinum í desember. Hvers vegna hrundi efnahagur Bandaríkjanna? Hvenær gerðist það? Hvaða áhrif hefur það á aðrar heimsálfur? Hvað er R2P? Hvað gæti valdið því erfiðleikum? Lestu ekki dagblöð? Horfirðu ekki á sjónvarp? Þú virðist ekki hafa neinn áhuga á sögu eða pólitík, hvers vegna sóttirðu um hjá okkur? Common knowledge... jæja þá. Síðan hef ég verið ásótt af Frökkum, Frakkar á kaffihúsum, Frakkar í partýum, Frakkar Frakkar allsstaðar. Hrokafullir og leiðinlegir. Ég er ekki bitur, ég er ásótt af steríótýpískum Frökkum.